İlk Söz

Gece gürltülü bir sessizlikle uyandım. Birileri sessiz sessiz bağırıyordu. Çevreme baktım kimse yoktu. Yüzümü yııkayıp kendime gelmek için banyoya gittim. Yıkarken aynaya baktım, kendimi gördüm ama kendim bile kendimden şüphe duydu.. Aynadaki ben birşeyler anlatmaya başladı. Anlayamadım söylediklerini. Ben de yazmaya karar verdim, söz uçar yazı kalır diye.. Karıştırabilirim kendimle aynadaki kendimi.. Doğanın gerçeği değil mi, herşey zıttına kavuşur, zıttına bürünür.. Ben de,gerçek olan ben, zahiri olan aynadaki görüntümle bir bütün oldum.. Yaşadıklarım, yaşayacaklarım, belki de hiç bir zaman yaşamadıklarım ve yaşayamayacaklarımı kucakladım ve ben ve aynadaki ben, bir blog hazırladık.. Yazdıklarımın hiçbirini ciddiye almazken hepsini önemseyebilirsiniz.. Keyifli okumalar..